Hoe herken ik een o.c.t.d (theatermens)

Je kent ze wel, theater mensen. Of niet. Maar hoe kun je mensen nou herkennen die ook lijden aan O.C.T.D. Het welbekende fenomeen Obsessive compulsive theatre disorder. Je kunt het wel herkennen aan de drang om mee te zingen met elk liedje en bij elk voorgelezen monoloog een decor voor te stellen. Dat zijn bijvoorbeeld een aantal van de bekendste symptomen.

Maar hoe herken je die theatermensen nou precies?

 

1.     Ze zijn niet logisch. Jou logica is hun logica niet.

2.     De inspiratie kan op de meest vreemde momenten opspelen.

Van een woord kun je een hele zin maken, en van een zin kun je hele tekst schrijven. Of dat ze in een keer midden in de nacht actief zijn omdat er pats boem inspiratie was.

3.     Na elke voorstelling val je in een zwart gat, want de voorstelling is afgelopen en nu moet je weer aan iets nieuws beginnen met nieuwe mensen. Ze balen nogal dat deze voorstelling weer is afgelopen.

4.     Ja, je zou ze kunnen herkennen aan het rondlopen in hun kostuum of de make-up die ze tijdens de voorstelling droegen. En ja, daar lopen ze inderdaad gewoon mee rond.

5.     Ze zijn een tikkeltje gek. Of nouja voor jou dan gek voor hunzelf zijn ze normaal.

6.     Allemaal verschillende teksten van verschillende voorstellingen zit opgeslagen in hun hoofd en dat betekend dus dat ze die op elk moment tevoorschijn kunnen toveren.

7.     De meeste theatermensen zijn chaotisch. Heel veel ideeën tegelijkertijd leidt tot chaos. Daarom noemen ze het maken van een voorstelling soms ook een chaotische procedure. Maar leuk is het wel ?

8.     Er is geen enkel idee dat niet creatief opgelost kan worden.

9.     Ze zijn knuffelig. Ja echt, heel veel acteurs knuffelen veel met elkaar. Waarom? Nou ja, theaterdingetje zeggen we dan maar.

 

En last but not least, theatermensen zijn gewoon theatermensen. Daar valt niks tegenin te brengen. Omarm hun gekte en laat ze af en toe gewoon lekker opsporen, ga mee in hun fantasie, dat is het beste om met O.C.T.D. om te gaan ?

Categorie: